Kijk, daar zitten we dan weer met z’n allen aan de kerstdis. Vredig, hopelijk. Moeders (of vaders, tegenwoordig ook steeds meer in de keuken te vinden) heeft dagenlang in de keuken gestaan om dat alles in, pak ‘m beet, anderhalf uur te zien verdwijnen. Nee hoor, meestal niet in hongerige kelen, want de kerstkrans, het worstenbrood en de tulband hebben voor een gezonde bodem gezorgd. De wijn is gedecanteerd, de kaarsen branden en de tafel is versierd met dennenappels en eikenbladeren…of zoiets.
Tussen de gangen door wordt er natuurlijk gepraat. Behalve dan als je veel jeugd aan tafel hebt, want die appen alleen nog maar, kunnen geen normaal gesprek meer voeren, zo werd onlangs vastgesteld door het CPB. Om te beginnen moeten mobieltjes dus verboden worden aan de kerstdis. Bam, daar heb je de eerste bonje, want de hele wereld is veel belangrijker dan de thuisbasis, vinden zij. Vermoedelijk bent u, de ouders, eigenaar van die apparaatjes, dus is een discussie niet eens nodig. Nee, niet nodig, maar je krijgt hem wel.
Vooraf zou je ook moeten organiseren wie de vaat mee op gaat ruimen, want dat soort afspraken moet je maken als het nog goed gaat en het ‘oude zeer’ nog niet ter sprake is gekomen onder het genot van ietsje teveel wijn. Want dat laatste, en ook dat is maar al te vaak bewezen, is nogal eens de bron van alle ellende. Niemand voelt zich nog geremd en er ontstaat als vanzelf een soort van ‘feesboekdiscussie’. Zelf had ik een tante die op haar verjaardag zei: ‘Jongens, je kunt drinken wat je wilt, er is de man één pilsje.’ En ja, er waren daar best discussies, maar ruzie werd het nooit.
De vraag: En, ben je naar de kerk geweest en waar preekte mijnheer pastoor over? (want meestal ging je biljarten of zo) wordt nagenoeg niet meer gesteld, tenzij het vrijwillig is en de pastoor ècht iets interessants had verteld. Daar krijg je dus geen gezeik meer over. Kleding is meestal ook geen issue, want er is ook geen mode meer waar nog enig peil op te trekken valt. Alles is gewoon prima.
Hebben we het nog niet eens gehad over wát er in de keuken is bekokstoofd. Je zult maar net geen carpaccio en kalkoen lusten. Of er staat gewoon peeënstamp op tafel met verse worst, terwijl je naar een garnalencocktail en tiramisu zat te verlangen.
Het kan overigens wel gekker hoor. Ooit zat ik samen met een goeie vriend te lunchen in onze wielrenpauze. Hij is nogal culinair aangelegd. We bestelden een salade en daarin zat iets groens dat wij niet thuis konden brengen. We vroegen het de dame die ons hielp maar die moest het zelf ook gaan vragen in de keuken. Terwijl ze weg was, stopte ik een paar eikenbladeren die op de grond lagen in mijn salade. Toen ze terug kwam met een of andere exotische naam vroeg ik: En wat is dit mevrouw? Zonder aarzelen zei ze: ‘Wij werken altijd met seizoensgroenten mijnheer.’ Fantastisch, op zo veel humor hadden wij niet gerekend.
Kortom, eikenbladsla dient hier minstens op het menu te staan met Kerstmis.
Je kunt echt veel doen om ruzie tijdens het kerstdiner te voorkomen. Beetje vredige en feestelijke instelling, beetje van tevoren overleggen, beetje relativeringsvermogen en als het kan een heleboel humor. Of laat iedereen een stukje voorlezen uit zijn/haar favoriete boek of tijdschrift, altijd leuk. Moet goed komen!
evr