Ik heb de hele week, pijn in mijn rechterschouder gehad. Oké, ik weet ook wel dat de oorlog in Oekraïne veel ernstiger is. Maar als ik al woelend in mijn bed van mijn linker naar mijn rechterschouder draai en daarop ga liggen, dan is de pijn ondragelijk. De dokter had mij doorverwezen naar de masseur, maar daar had ik toch niet zoveel aan. Die man klopt een keer op je schouder en stuurt dan een rekening voor een massage. Daar ben ik niet meer naartoe gegaan.
Misschien overdrijf ik wel, maar ik ben zeker niet de enige. Ik heb laatst nog in een van de tijdschriften bij de kapper gelezen dat uit een onderzoek blijkt dat 107% van al de mensen overdrijft. "Maar jongen, ik ben inmiddels wel van de schouderpijn af." Voor ik ook maar iets kon zeggen, zei mijn tante: "Weet je waardoor dat komt?" Ik heb geen idee tante, maar vertel het maar eens even. "Nou, ik stootte gisteren mijn grote teen tegen de poot van de keukentafel.
Ik zakte ineen van de pijn en heb wel een kwartier tegen mij zelf lopen te mopperen. Maar weet je wat nu het wonderlijke is? De pijn in mijn schouder was daarna ineens over en ik dacht bij mijzelf, zo werkt acupunctuur dus. Eerlijk gezegd had ik voor die tijd altijd geen bal geloofd van de werking van al die priknaalden. Maar ik ben nu helemaal om, jongen. Vooral toen ik van mijn buurvrouw hoorde dat ze met haar poes naar de acupuncturist is geweest.
Omdat haar poes sleepte met haar linker achterpootje. Nadat de acupuncturist een aantal naalden in haar staart had geprikt, zei de buurvrouw dat haar poes weer normaal liep."
Ik nam een slok van mijn koffie, die mijn tante net vers had gezet, want ze is niet zo van de Senseo en de Dolce Gusto koffiezetapparaten. "Zou een van nature snel prikkelbaar persoon, zoals mijn buurman die altijd zeurt over de bladeren van mijn bomen in zijn achtertuin, met acupunctuur van zijn prikkelbaarheid af kunnen komen? Wat denk je jongen?" Ik zei tegen haar dat ik dat toch wel te ver vond gaan. "Nou", zei ze. "Ik denk dat de acupuncturist dan in plaats van zijn acupunctuurnaalden, breinaalden moet gebruiken. Maar helaas loop ik nu, als ik mijn schoenen aandoe, alleen wat moeilijker.
Dan knelt die opgezette grote teen behoorlijk. Daardoor is het erg pijnlijk als ik naar de supermarkt moet lopen. Maar als je de hele dag in je stoel moet blijven zitten, dan verslijt je niet alleen je stoel, maar ook je lichaam", zei ze met een diepe zucht. "Ik doe wel mijn zachte, met nepbont gevoerde, laarzen aan.
Want als je de hele dag niets doet, dan weet je niet wanneer je klaar bent."
Jules Faber