In deze rubriek staan markante inwoners van onze gemeente stil bij hun verleden, praten ze hardop over het heden en mijmeren zij over de toekomst. Dit keer Sientje Buijs (1932) die gezellig kan vertellen over haar mooie dorp Herpt.

Door Henk Poelakker

Verleden

Ze is geboren in Herpt en woont daar al zo’n negentig jaar; ze heeft in de beginjaren van haar huwelijk een jaar of drie in de Vesting Heusden gewoond. Deze 93-jarige weet nog dat ze als kind in Heusden op de meisjesschool zat, bij de zusters waar goed onderwijs werd gegeven. Herpt was destijds volgens Sientje voor het grootste deel een boerendorp met burgerhuizen die een hof hadden en vaak ook een boomgaard. Ze groeide op in wat nu de Bernsestraat is, in een gezin met zes kinderen. Ze trouwde als katholiek meisje met een protestante jongen en samen kregen ze vier kinderen. Katholiek en protestant leefden hier plezierig samen, men liet elkaar in zijn waarde. De kermis in Herpt was een hoogtepunt in het jaar. Op dinsdag in de kermisweek liep het dorp uit voor het vogelschieten onder toeziend oog van de burgemeester en meneer pastoor. “Eén van onze kinderen is maar liefst drie keer koning geweest.”

Op die feestelijke dag werd er in Herpt niet gewerkt en gingen we niet naar school. In cafés ging de kermispot open: het spaargeld voor de kermis. In Herpt werd en wordt volop carnaval gevierd, iets waar de pastoor in de beginjaren op tegen was. Op de foto zien we een versierde wagen met voorop een koe die geleid wordt door Sientje. Ze drapeerde een laken over de koe en zie, het beest veranderde in een zogeheten Lakenvelder. Toen Herpt nog een eigen voetbalclub kende, speelden de dames menig jaar in de hoogste klasse waarbij er in de competitie niet één wedstrijd verloren ging. “Eenmaal per jaar gingen we naar de speeltuin op ’t Eiland. Goeie grond waar onze koeien graag graasden met extra melk tot gevolg.”

Heden

In ons gesprek kan ze regelmatig fel uit de hoek komen. Ze neemt geen blad voor de mond, bijvoorbeeld als ze vertelt hoe ze mensen aanspreekt op het gedrag van hun poepende hond. Herpt heeft ze zien veranderen met inmiddels veel inwoners van buiten. In goede harmonie wordt hier al jarenlang samengewoond. Een gezonde rivaliteit mag er zijn bijvoorbeeld als het gaat om de versierde wagens voor de carnavalsoptocht. Het carnaval van nu kent ook een jeugdprins en jeugdprinses. Op tafel van haar gezellig ingerichte woning, ligt de krant waarin ze niet alleen leest maar ook puzzels maakt zoals de cijfercode, filippine en woordzoeker. In het verleden stelde ze haar schuur beschikbaar voor het bouwen van een praalwagen voor de optocht. In het dorp is er voor de jeugd ieder jaar een groots zomerfeest met in de zomer een zeskamp.

Toekomst

Ook Herpt kent zijn uitbreidingen met nieuwe bewoners die hier neergestreken zijn voor de rust. Sientje wil graag als een doorsnee inwoner behandeld worden. "Als ik ergens kom en er is geen zitplaats vrij, hoeven ze voor mij geen stoel te gaan halen want dat regel ik zelf wel. Iemand had het over fietsles. Kom op zeg, fietsles, ik heb mijn hele leven gefietst en dan zou ik, nu ik 93 ben, opeens niet meer kunnen fietsen? Heemkundige experts moeten veel kritischer naar hun conclusies kijken. Als ik lees dat het stadhuis in Heusden op 4 november 1944 is opgeblazen, zeg ik nee dat klopt niet want het was in de nacht van 4 naar 5 november en dan is het dus 5 november. Ik kan het weten want ik was erbij. Het einde van de Tweede Wereldoorlog verliep hier helaas met veel geweld, branden en huizen die in puin lagen." Hoe kijk je als 93-jarige naar de toekomst? "Graag wil ik zelfstandig blijven wonen, ik ben vooral niet zielig en wens niet als een kind behandeld te worden. Voor de dood ben ik niet bang. Of er nog iets is na dit aardse leven? Ik kan het niet meer geloven."