Mijn vroegere leraar economie van de middelbare school zei altijd dat speculeren met effecten en aandelen op de beurs gemakkelijk maar ook moeilijk kan zijn.
"Dat klinkt tegenstrijdig, daarom zal ik het even nader toelichten", zei hij. "Allereerst moet je de aandelen, effecten en obligaties voorstellen als brandende lucifers. Deze brandende lucifers geef je vlug door aan iemand anders, van hand tot hand. De laatste die de brandende lucifers aanpakt, brandt zijn vingers en schreeuwt het uit van de pijn. Dat is dan ook de reden, dat het altijd zo’n lawaai is op de effectenbeurs."
Hij was één van mijn lievelingsleraren omdat hij, met het nodige theater erbij, het altijd zo goed en eenvoudig uit kon leggen. Later ben ik hem nog eens een keer tegengekomen en heb het daar nog eens met hem overgehad. "Goed lesgeven bestaat voor een kwart uit voorbereidingen en voor driekwart uit theater.
Dat geldt niet alleen voor mij, maar ook voor de leerlingen", zei hij met een grijns op zijn gezicht. "Want als je het goed bekijkt dan zie je dat leren gebeurt in fases. In de eerste fase leer je de juiste antwoorden te geven, in de tweede fase leer je de vragen te stellen en in de derde fase, leer je welke vragen de moeite waard zijn om te stellen." Met die opmerkingen van hem kon ik mij voor een groot deel in vinden. Alleen een ding heb ik nooit op school begrepen. Een goed cijfer haal je en een slecht cijfer krijg je.
Nu we het toch over mijn middelbare schoolperiode hebben. "De mensen maken zelden gebruik van hun vrijheid en dan bedoel ik de vrijheid van gedachte, die ieder mens bezit. Ze willen weten waar ze vandaan komen wie ze zijn en hoe ze daar dan weer 5 of 10 kilo van af kunnen halen als ze te dik zijn." Dat waren enige uitspraken van de nogal eigenzinnige leraar filosofie. Hij was ook degenen die voor de eerste keer op school, een 'Openboekexamen' introduceerde.
We mochten van hem alles meenemen wat we zelf de examenruimte binnen konden dragen. Eén van mijn vrienden was nogal een lolbroek, die had iets bedacht voor het 'Openboekexamen'. Hij wilde niet zeggen wat en zei: "Dat zien jullie wel op de dag van het ‘Openboekexamen'."
Hij kwam binnen op de bewuste dag, met zijn broer op zijn schouders, die vorig jaar was afgestudeerd. Die grap kon de leraar filosofie wel waarderen, alleen moest zijn broer wel op de gang wachten tot hij klaar was met zijn examen. Gelukkig had zijn broer een rugzakje met boeken meegenomen ter ondersteuning van het examen, waar zijn broer dan ook dankbaar gebruik van heeft gemaakt. Hij was toch geslaagd voor zijn examen, zonder de hulp van zijn broer.
.
Wilt u reageren op mijn wekelijkse column, mail dan naar jlfaber@hetnet.nl.
Jules Faber
Dit is de 400e column van Jules Faber die in Weekblad Heusden verschijnt. Jules, namens de redactie proficiat met deze mijlpaal en veel dank voor de wekelijkse vermakelijke columns van jouw creatieve hand!