In het verenigingsleven kom je bij verschillende clubs vaak dezelfde namen tegen. Bij voetbal, hockey en tennis is dat niet anders dan in de muziek. Van generatie op generatie wordt de belangstelling doorgegeven. Komt het door het bekend dus bemind in plaats van onbekend is onbemind, of heeft het een andere reden?
Bij Slagwerkgroep Drunen (onderdeel van Harmonie Drunen) kom je ook veel dezelfde achternamen tegen. Daarvoor moet je soms wel bij de verschillende onderdelen kijken, want door de groei van de slagwerkleden zijn er naast de Slagwerkgroep nog twee groepen, de Jeugdslagwerkgroep en de Slagwerklas. De Slagwerkgroep is overigens ontstaan uit de vroegere Drumband de Vrolijke Trommelaren.
De Drumband van vroeger met op grote trom Toon van Spijk.
Familienamen
De familienamen zijn niet bijzonder, zeggen leden Guido en Jolanda, die waren er vroeger al. In de tijd van de drumband was de familie Van de Geld, Brekelmans, Van Spijk en Van Engelen vaste waardes binnen de verenging. Ook de dirigent was het kind van een muzikant. Ook van Guido speelt er nog een kind bij de vereniging. Nooit gestuurd maar op basis van eigen interesse, wil hij erbij vermeld hebben.
Toch zijn enkele namen verdwenen in de loop van de tijd. De familie Van Spijk is nog steeds present waarbij vader Toon extra genoemd mag worden. Al 63 jaar lid van de vereniging en nog steeds actief net als zijn zoon. Dat zijn wel voorbeelden van vader op zoon doorgeven. Maar dat is tegenwoordig niet altijd het geval.
Imago
Jaren geleden was het niet meer stoer om bij een muziekvereniging te gaan, op een schoolplein wilde je daar niet over spreken. De oorzaak was het stoffige imago. Op straat voor de troepen uitlopen met marsjes bij een Koninginnedag of avondvierdaagse, was niet datgene wat je wilde vertellen. Het was 'ouderwets'. Ook het muziekonderwijs op de scholen verviel. Het ledenaantal liep terug en de muziekverenigingen kregen het lastig. Op dat moment is de drumband ook langzaam in transitie gegaan naar de huidige vorm, waar slagwerkmuziek op een ander niveau wordt gemaakt en de straatoptredens niet meer er zijn.
Mede dankzij koningin Maxima is er een enorme boost gegeven aan het zichtbaar krijgen van muziekonderwijs en was er weer aandacht voor muziekgezelschappen. Slagwerkgroep Drunen verzorgde samen met de moedervereniging muzieklessen op de scholen. De vereniging groeide weer. Muziek maken was niet alleen leuk, het was ook erg goed voor de algemene ontwikkeling.
De slagwerkers tijdens een eerder concert samen op het podium. (Foto: BAM! Fotografie)
Gezamenlijke passie van generaties
Maar hoe zit dat dan met die familienamen…. Kinderen van spelende leden gingen net als andere kinderen weer interesse krijgen in actief muziek maken. Zo kwamen er kinderen spelen van actieve leden. Maar het omgekeerde gebeurde ook. Kinderen waren weer lid geworden van de vereniging, kregen les en traden op en ouders werden zo enthousiast dat ze ook les gingen nemen en actief muziek gingen maken. Soms werd een oude liefde aangewakkerd, soms ontstond er een nieuwe liefde. Het mooie is wel dat de gezamenlijke passie thuis onderwerp van gesprek was en dat ouder en kind elkaar konden helpen bij het repeteren. Op dit moment zijn er alleen al binnen de slagwerkgroepen zes families aan de slag. Binnen de Harmonie is dat een veelvoud (ook niet gek binnen een grote bloeiende vereniging als Harmonie Drunen).
In Drunen zie je dus veel familienamen voorbijkomen in de muziekwereld. Het is niet enkel doorgeven van het muzikale stokje, het is vooral samen een passie vinden die heel veel plezier oplevert. Voor spelers en publiek, want optredens zijn er volop. Zo ook 7 september in de Voorste Venne in Drunen. Alle slagwerkers brengen dan een programma in het teken van 65 jaar slagwerkmuziek in Drunen. Voor meer informatie kijk je op de site van Harmonie Drunen.