Vorige week dinsdag overleed zanger Frank Faas, beter bekend als Frank Ferrari op 80-jarige leeftijd. Op de deur van zijn fraaie appartement in Vlijmen stond jarenlang zijn artiestennaam: Frank Ferrari. In zijn gezellig ingerichte woning vertelde hij graag over zijn muzikale successen.
Door Henk Poelakker
Lang geleden was er in Heusden een heuse popband die zich Ferrari noemde. Gekscherend zei Frank, toen nog als bezoeker van een optreden van de Ferrari’s: jullie maken mooie muziek maar dat kan beter. Let maar op, ooit word ik jullie zanger. Zijn profetie kwam uit en met de komst van Frank ging de groep meer en meer aansprekende nummers ten gehore brengen. In de jaren ’70 brak Ferrari internationaal door met het nummer Sweet Love dat in no-time op nummer 1 van de hitparade stond. In het gesprek van twee jaar geleden met deze krant keek Frank terug naar de tijd dat er in de zeventiger jaren her en der in de streek jeugdsociëteiten waren zoals de Tumca in Heusden en Le Papillon te Wijk en Aalburg waar Ferrari kwam optreden. Frank in 2023: “Van muziek word ik nog altijd blij ondanks mijn beperking die Parkinson heet. Zonder muziek is mijn leven doelloos.”
Foto: Henk Poelakker.
Wie was Frank Ferrari?
Hij werd geboren in Den Bosch als zoon van een hardwerkende vader die wat bij schnabbelde als kunstfluiter. Na de technische school ging hij werken bij de typemachines van Remington maar vooral vond hij zijn draai in de muziek. Zijn eerste bandje heette The Melody Guys, Frank was 16 en leefde zich als basgitarist heerlijk uit. Al snel bleek zijn grootste talent in de zang te liggen. Niet veel later maakte hij de overstap naar The All Stars, een dansorkest dat onder andere in ’t Lido te Waalwijk speelde. Als dienstplichtig militair begeleidde hij een militair muziekkorps als tamboermaître. Terug in de echte wereld wilde hij graag komen zingen bij The Ferrari’s, een band uit Heusden met veel hardrock en jongens met lange haren. Die gasten lachten hem uit toen hij begon over een overstap. Ze waren bang dat het niks zou worden maar twee jaar later zong Frank toch maar mooi bij die band.
Frank was een artiest in hart en nieren. (Foto: Henk Poelakker)
Welke nummers speelde Ferrari?
De band waar Frank furore maakte, speelde liedjes van onder andere de Engelse zanger Chris Andrews met wie de band in contact wilde komen. De zoektocht naar Andrews werd gevolgd door dagblad De Telegraaf wat mooie publiciteit opleverde. Het zelfgeschreven nummer Woogie Boogie sloeg aan en dat betekende opdrachten en boekingen. Manager Jan Vis zorgde voor een zeer verrassende tournee voor de band, dwars door de DDR, het toenmalige Oost-Duitsland. Frank en zijn collega’s werden onthaald als waren zij de Beatles, compleet met gillende keukenmeiden. In het eerder genoemde gesprek in 2023 kon hij boos worden op de wurgcontracten van organisatoren. Toen Sweet Love een echte hit werd en het ene na het andere optreden volgde, stroomde het geld voor de mannen helaas niet binnen. Men hield de muzikanten aan het contract dat zij eerder tekenden toen ze nog onbekend waren. Een jaar later scoorde Frank met Ferrari opnieuw hoog met het nummer Monza dat over zijn hond ging.
Rijk geworden?
Wat heeft dat succes hem uiteindelijk gebracht? Geen rijkdom, te vaak van huis, twee gebroken huwelijken, zogenaamde vrienden die vooral profiteerden. Te vaak kreeg hij te maken met jaloezie en afgunst. Op enig moment kwam er binnen de band gedoe over onder andere de muziek en bleek er geen muzikale eenheid meer te zijn. Frank is rond 1980 een paar jaar solo gegaan. Zijn repertoire bestond uit veel eigen nummers maar ook uit zogeheten Evergreens. Hij was verslaafd aan optredens, genoot met volle teugen van het podium. Fantastisch vond hij dat. De nummers die hij zong, kwamen uit zijn hart. Hij genoot van het contact met het publiek, dat vond hij keileuk. De laatste jaren speelde bij Frank de ziekte Parkinson meer en meer op en ook kampte hij al langer met nierfalen. De uitvaart van Frank heeft plaatsgevonden in kleine kring.