Nieuwkuijk, humor en zelfspot horen bij elkaar. Dit bleek het afgelopen weekend tijdens drie voorstellingen van cabaretvereniging ‘Wè Nou Wir’. Het thema ‘De jeugd van tegenwoordig’ riep veel herkenning op.

Door Hans van den Eeden

Voor de start van de voorstelling van de 28ste editie was het op straat meteen raak. Een rij mensen stond bij Den Bork een ‘Brabants’ of ‘Stief kwartierke’ bij de entree te wachten. Op basis van ‘The chicken bananasong’ van Tik Tok werd het publiek op straat uitgedaagd. Dit om mee te zingen, te swingen en te klappen. Door deze warming-up was meteen de sfeer van de avond gezet. Omdat de kermis is verplaatst naar het Kuijks Weekend in juni was de voorstelling van ‘Wè Nou Wir’ naar mei verplaatst. Bij de start van de voorstelling werd – met een knipoog naar de gemeentepolitiek- aandacht gevraagd dat Den Bork in Nieuwkuijk niet weg te denken is. Tijdens de voorstelling werd hilarisch stilgestaan bij een scala aan mogelijkheden en beperkingen van ‘de jeugd van tegenwoordig’. Tijdens het optreden werd bevestigd dat dit veel invalshoeken heeft. Gedreven en enthousiast en in een rap tempo zorgde ‘Wè Nou Wir’ in de zaal voor veel opwinding.

Dennis van der Lee en Toos van de Brand laten van zich horen.(Foto: Hans van den Eeden)

Dennis van der Lee en Toos van de Brand laten van zich horen.(Foto: Hans van den Eeden)

Mobieltjes

Scenes over dynamische pubers met mobieltjes riepen veel herkenning op. De leefwereld van ouders en hun kinderen is drastisch veranderd. Dat blijkt onder andere uit de uitdagende en nonchalante kledingstijl. Je telt tegenwoordig niet mee zonder zonnebrillen, kettingen en gaten in broeken. Om geen ‘watje’ te zijn moet je ook van je laten horen. Tijdens een aantal scenes werd dit onderstreept. Dit gebeurde met mooie liedjes, passend bij het thema, fraai gezongen door Dennis van der Lee en Toos van de Brand. Tot de verbeelding spraken de introducties van personages die ook op een groot beeldscherm werden gepresenteerd. Bijzonder aan de voorstelling was dat deze ook door veel ‘oudere jongeren’ werd bezocht. Deze generatie zorgde als babyboomers – na de Tweede Wereldoorlog- voor een geboortegolf. Dat het leven toen eenvoudig was bleek uit de scene waarbij het ‘wassen in de teil’ met sunlight zeep normaal was. Dat gold ook voor het drogen van luiers aan de waslijn of moeders die onder de droogkap ‘gingen’. Door deze scenes riep dit de nostalgie van de wederopbouw vanaf de jaren vijftig op. Het was de periode van grote gezinnen, theemutsen, droogrekjes rond de kachel en kolenkitten. Tijdens de voorstelling bulderde het publiek en klapte zich bij scenes de handen los. Dat gold met name voor de scene over het eerste bijbaantje van Sofietje. Hiervoor was Marleen Verhoeven met ‘tegenzin’ in de rol van nieuw winkelmeisje gekropen. Tot hilariteit toonde Max -zonder succes- zijn verleidingstrucks.

Enthousiasme na voorstelling. (Foto: Hans van den Eeden)

Enthousiasme na voorstelling. (Foto: Hans van den Eeden)

Liefdeslijn

Bijzonder was de herkenbare scene over de kloof tussen generaties. Moeiteloos kroop Frits van de Brand in de rol van opa. De sfeer van Bennie Jolink ‘Opa vertel eens over de goeie ouwe tijd’ was hilarisch. Samen met zijn kleinzoon -gespeeld door Max Moonen- ging hij terug naar de periode toen alles beter leek. Dat de tijden zijn veranderd bleek uit de items, zoals ‘kinderinspraak’. Actuele thema’s, zoals pesten, onderwijs, vervreemding van producten, kwamen met een glimlach aan de orde. Hierbij werd verwezen dat kinderen denken dat melk niet uit een koe komt, maar uit de supermarkt. Ook ouders die zich verzetten tegen mobieltjes kunnen rekenen op tegenspel. “Mijn mobieltje is mijn liefdeslijn”, aldus een van de spelers. Tijdens de voorstelling kwamen enkele acteurs herkenbaar op met een rugzakje met de tekst ’ADHD’. Tijdens de voorstelling zat het publiek op het puntje van de stoel om niets te hoeven missen. Dat gold met name voor ‘als een slimme meid op alles is voorbereid’. Gevoed door termen als een ‘Krolse sensuele stier’ ging het in Den Bork helemaal los. In de sfeer van de seksuele revolutie was er ook sprake van opwinding bij de herkenbare scene ‘de eerste keer’. Opgewonden trokken Sofie en Davy naar ‘De Dijk’ met zicht op de molen in Nieuwkuijk. Het duo was, met Durex op zak, op toevalligheden bij opkomende emoties voorbereid. Maar het liep anders. Bijzonder waren ook de dubbelrollen, het decor en de bijdrage van de band.

Het team van ‘Wè Nou Wir’ is er opnieuw royaal in geslaagd een bijzondere voorstelling ‘neer te zetten’. Dit optreden werd door veel mensen uit de verschillende kernen bezocht. Traditiegetrouw werd als slot staande met de hand op de linkerborst het Kuijks Volkslied gezongen. Daarna bleef het door de opwinding nog lang onrustig In Den Bork.