Toen ik tegen mijn zoon vertelde dat ik hoognodig naar de kapper moet, vroeg hij aan mij of ik mijn kleinzoon van negen ook wilde meenemen, want ook die was aan een knipbeurt toe. Nadat ik de volgende dag mijn kleinzoon had opgehaald, stapten we bij mijn kapperszaak, waar ik al meer dan twintig jaar mijn haar laat knippen, naar binnen. Alleen heb ik nu last van een terugtrekkende haargrens en er is spontaan, boven op mijn hoofd, een kale plek ontstaan.
Mede daardoor is mijn knipbeurt een stuk korter geworden, dan tien jaar geleden.
Maar volgens mijn kapper krijg ik, nu ik mijn haar aan het verliezen ben, juist steeds meer gezicht. En daarnaast heeft het opschrift op de spiegel bij mijn kapper mij altijd het idee gegeven dat mijn geld hier goed besteed is. Mijn kleinzoon van negen zag het opschrift en keek er met een bezorgde blik naar.
Hij was aan de beurt om geknipt te worden en nam plaats in de kappersstoel. Toen hij eenmaal zat, vroeg hij aan de kapper: "Is dat opschrift dat u op de spiegel heeft geplakt, echt waar?" De kapper antwoordde met een glimlach: "Dat dacht ik wel." Mijn kleinzoon reageerde gevat: "Ja maar, wat gebeurt er dan met mij? Ik ben negen jaar en daar staat 'U komt hier, na een knipbeurt tien jaar jonger vandaan'.”
Dit voorval deed mij denken aan de tijd toen ik negen jaar oud was en ook naar de kapper toe ging. Tegenwoordig mogen de kinderen al op jonge leeftijd zelf bepalen hoe ze het geknipt willen hebben. Hoe anders was dat vroeger, als jongen of meisje had je vrijwel geen keus. Onze kapper knipte bij jongens altijd de scheiding links. En je raadt het waarschijnlijk al, bij de meisjes knipte hij het haar zo, dat de scheiding altijd aan de rechterkant zat. Wij dachten daar toen verder niet over na en onze ouders vonden dat toen ook prima.
Overigens is het toch allemaal goed gekomen met het haar van mijn kleinzoon, het was geknipt zoals hij dat wilde. Maar met degene die naast mijn kleinzoon zat, ging het een stuk minder goed. Want bij hem moest eerst zijn haar gewassen worden. Daarom legde hij zijn hoofd achterover in de wasbak waarna de kapper zijn haar, met de nodige dosis shampoo, waste. Op het moment dat de kapper het haar van de klant wilde uitspoelen, glipte de handdouche uit zijn handen. En wat denk je, de waterstraal trof de klant midden in zijn gezicht. De kapper verontschuldigde zich, maar gelukkig pakte de klant het gebeuren sportief op. Want hij zei tegen de kapper: "Ik ben loodgieter, dat overkomt mij wel meer, dat ik een straal water in mijn gezicht krijg." Met een rood hoofd vervolgde de kapper zijn werkzaamheden.
Jules Faber