Mijn rijbewijs verlópt binnenkort. Ik kreeg ‘r in december al nun brief over van ’t CBR. Omdè ik nog mun vrachtwaóge rijbewijs heb mot ik urst un verklaóring van goed gedrag hebbe. Ik kwaam ‘r al rap aachter dettè nog nun heule toer ies om oew rijbewijs te vernieuwe es gé ók ‘n rijbewijs C het. ’t Begon dus bij ’t CBR zelf. Via de computer ’n heul verklaóring invulle dè ik niks mankeer. Hoewel oons vrouw zee dè ik van alles mankeer vijn ik zelf dettè wel mee valt.
De afwerking van dè verhaól kon wel ’n week of vier dure bij ’t CBR. Ik waar d’r dus mar op tijd aón begonne. Mar binnen één week haj ik nun brief op de mat waórin stond dè ik medisch gekeurd moes worre. En nie deur oons vrouw of d’n huisarts. Dè moes ’n sort bedrijfsarts doen die daór speciaól vur zen. Ik wir op d’n computer aón ’t rammele om daór ’n afspraók geregeld te krijge. In de beschrijving ston dè ik vers in ’n potje moes piesse. Mar tegesworrig zen dè aparte potjes die gé normaól nie zelf in huis het.
Op de meirrige van de afspraók ik naór de balie van d’n huisarts. Of de assistente ’n piespotje vur men haj. 'Is ’t voor uzelf of voor uw vrouw?' Nee, vur men eiges. 'Is ’t voor bij ’t bloed prikken of voor ’n ander onderzoek.' Wè un gezeik toch allemaól. Ik mot gewoon ’n piespotje vur n’n keuringsarts. Ja, meneer, zee de assistente, maar er zijn twee soorten potjes. Daarom vraag ik het. En bent u wel nuchter? Gé denkt toch nie dè ik van meirrige al aón ’t bier of de wijn gezete heb. ’t Ies nog zo vroeg. Nee, meneer, u begrijpt het niet. Ik waar ‘r al rap aachter dè ze bedoelde of ik al iets gegete haj.
Al mee al waar ik erg vroeg op de afspraók in Den Bosch. ’t Waar efkes zuuke mar ik vond ’t juiste gebouw en stapte binne. D’r zaat niemand aón de balie maar op ’n bord stond duidelijk welk sórt arts op welke verdieping zaat. Ik stapte bij Arboned binnen en ging in de wachtkaómer zitte. Mee kwaam ‘r ’n vriendelijke dame op me af. U bent wel erg vroeg meneer. Lust u koffie? Lekker zeg ik. Goed heet en gin suiker of melk. Toen ik efkes laóter in munne koffie zaat te blaóze kwaam ze mee nun lijst aón. Bent u meneer Van Dam? Nee, zeg ik. Ik ben af 67 jaór Sprangers en dè meneer laót ‘r mar af. Ze struinde heul durre lijst af maar vond ginne Sprangers. Bent u wel bij ons op het juiste adres dan, vroeg ze vriendelijk. We kwamen er saóme al rap aachter dè ik verkeerd zaat. Ik moes nie bij Arboned zen mar bij Arbopolie. En die zaat op de tweede etage. Ik denk nie dettie ók zukke lekkere koffie hebbe zeg ik terwijl ik munne jas wir aón trok. Naó de leste slok gaaf ik m’n kumke aón die dame en bedankte haar vriendelijk veur de koffie.
Eenmaól binne bij d’n goeie bedrijfsarts trof ik wir ’n dame. Naó ’n kort gesprek kwaam ik ‘r aachter dè ze hier gin koffie servere. Ze liep nun hulle vraógelijst deur en toen moes ik me half uitkleje. Urst d’n bloeddruk mar ies mete en luistere of m’n hart nog klopte. Afijn, ze zaat overal aón en kwaam ‘r al rap aachter dè ik vur men leeftijd nog goed in ’t vel zaat. Naódè ze heul de riedel afgewerkt haj kwaam ze mee ’t goei nieuws. Ik wier goedgekeurd en kreeg nog wel ’n compliment dè ik op afstaand nog zaag es ’n kat. Ik moes wel mee betaóle veurdè ik de papiere kreeg waór ik mee naór ’t gemintehuis moet.
Inmiddels zij ik zover dè ik m’n rijbewijs aón kan vraóge. Alle goedkeuringe zen binne. Mar gé kant tegesworrig nie zomar naór ’t gemintehuis in Vlijme. Volgens oons vrouw moes ik via internet urst ’n afspraók in plenne. Ik wir aachter de computer. Ik laas dè ik urst nog om nieuw pasfoto’s moes vurdè ik naór de geminte kan. Toen ik verder laas waar mee munne goeie zin al over. Es gé ’n afspraók wilt vur ’n nieuw rijbewijs motte urst ’n bewijs hebbe 'van In leven zijn'. Hoezo dan, zeg ik. Es ik naór de geminte rij en ik goi daór aón de balie staón, dan zien ze toch dè ik nog in leve zij. Niks afspraók via de computer. Ik zal ‘r wel ies hinne rije en laóte heure dé ik nog in leve zij. En niks servicekosten. Ik zij nou al ’n vermoge kwijt veur m’n nieuw rijbewijs.
Jan Sprangers