"Sorry jongen", zei mijn tante. "Maar ik hoorde de deurbel pas bij de tweede keer, ik was bezig met een ingewikkelde klus. Ik moest de batterijen van de klok verwisselen, daarom kon ik niet eerder de deur open doen. Fijn dat je er bent, want ik moet even met je praten over de hoge stroom en gasrekening. ‘De verschillen met vorige jaar zijn wel erg groot." Ik antwoordde: "Maar tante, u heeft zelf wel eens gezegd dat u wel eens vergeet om de verwarming lager te zetten als u naar bed gaat. En dat u ook wel eens vergeet om het licht uit te doen in de kamer, als u naar de slaapkamer gaat." Oke, zegt ze: "Maar dat kunnen die kerels van het gas en het elektriciteitsbedrijf toch niet weten", zei ze. "Want ik doe ’s avonds altijd de gordijnen dicht."
Ik legde haar uit dat ze via een slimme meter, die onlangs geplaatst is, de meterstanden op afstand kunnen uitlezen. Ze begreep het niet helemaal, want ze zei: "Jongen de wereld is vol met oplichters. Vandaag heeft de groenteman mij een vals briefje van 20 euro terug gegeven." Ik vroeg aan haar of dat ik dat briefje van 20 even kon zien. "Dat kan niet jongen, ik ben het briefje alweer kwijt. Gelukkig heeft de bakker niets in de gaten gehad." Met een diepe zucht zei ze: "Ach waren de mensen maar zoals de bloemen in mijn vaas. Die weten niets van kleur of ras, maar drinken wel uit hetzelfde glas."
Waar haalt ze toch al die wijsheden en typische uitdrukkingen vandaan? De vorige keer dat ik op visite was had ze ook al zo’n mooie uitdrukking.
Toen zei ze: "Jje moet het leven niet te serieus nemen, waant je komt er toch niet levend vanaf." Misschien wordt het tijd om al die typische uitdrukkingen van mijn tante eens in een digitaal mapje vast te leggen, dacht ik bij mijzelf, terwijl mijn tante een heerlijk bakje koffie voor mij inschonk.
Ik haalde de gevulde koeken die ik had meegebracht uit mijn tas en legde die naast de kopjes koffie. Ik nam een slok van de koffie en mijn oog viel op de boekenkast, die daar al vanaf mijn kindertijd stond. Een behoorlijk aantal boeken waren inmiddels verschoten, gescheurd of gerafeld. "Sommige boeken zien er toch wel erg lelijk uit", merkte ik op. "Misschien moeten we ze een keer uitzoeken en een aantal weggooien."
Mijn tante stond op en liep naar de boekenkast. Ze pakte enige verschoten boeken van de plank, bladerde ze door en zette ze daarna weer terug in de boekenkast. Daarna ging ze zitten en zei: "Er is niets mis mee met die boeken hoor, de verhalen staan er nog allemaal in."
Jules Faber