"Ach, bent u het zelf?", zegt de man verbaasd. "Ik denk het wel", zeg ik. En ik overhandig hem de eindejaarsgroet namens ons Weekblad. Deze weken mag ik behalve met de weekbladen ook met de collectebus rond voor een gift. Voor de goede zaak natuurlijk, want we bezorgen ons weekblad ten bate van Zin op School, onze pioniersplek vol goede verhalen. En ja, dat doe ik ook, zelfs voornamelijk, zelf. En dus ga ik nu ook rond voor het ophalen van eindejaarsgiften. Met een collectebus, want ik steek het niet in mijn eigen zak. En dan maak je wat mee.

Alleen al het goede moment kiezen om rond te gaan is nog niet zo makkelijk. Want mensen doen liever niet meer open als het helemaal donker is. Maar daarvóór zijn ze nauwelijks thuis. Dus ergens tussen vier en vijf uur probeer ik het dan maar. En tref ik veel mensen nog niet thuis. Of ze hebben zich allang hermetisch afgesloten van de buitenwereld. En dan mag ik om aandacht bedelen via één of soms langs twee of drie deurbellen. Ja, soms zelfs drie. Nog één voor boven en één voor in de tuin. Maar daar zullen ze wel niet zitten.

Soms, als er niemand thuis is, komt er een eenzame hond kijken. Niet zo’n blaffer, maar zo één die met een zielig gezicht door het glas van de deur kijkt: ‘Kom je voor mij?’. Of er komt uiteindelijk toch een puber naar beneden, die even van z’n telefoon opkijkt en na het overhandigen van het kaartje met een glimlach zegt: ‘Hé, bedankt man.’ En de deur vervolgens dicht doet. Heerlijk toch? Het leukste zijn de kleine kinderen die sneller dan opa of oma de deur open doen en dan oma’s muntgeld plunderen en één voor één in de collectebus doen. Als je je nog afvraagt wie er nog centen heeft: zij!

Anderen hebben nauwelijks nog muntgeld. Gelukkig heb ik daarvoor een QR-code bij me; levert ook meer op trouwens. Dat hoopte ik ook van de geluksmunt van de Vriendenloterij die ik aantrof in de bus, maar die schijnt verlopen te zijn. Ach, het is leuk om even contact te hebben met mensen. En wie me gemist heeft in onze wijken: kijk gerust terug op uw Ring-deurbel. Ik sta ongewild op diverse video’s. Ik overweeg nog eens een bordje mee te nemen met de tekst: ‘Goed volk’. Al levert die video-deurbel ook leuke ontmoetingen op. Bij één zo’n antwoordde een vrouw op afstand vanaf haar vakantieadres. Ze wilde graag dat ik nog een keer terugkwam, en inderdaad: ze had een royale gift klaarliggen. Leuk toch?

Zo mijmerend langs al die verschillende huizen bekroop me het gevoel dat ik eigenlijk het liefst niets zou willen komen halen, maar bij sommige mensen het liefst iets zou komen brengen. Bij die vrouw die van voren niet leek te weten dat ze van achter leeft en mijn kaartje verdwaasd in ontvangst nam. Of bij dat gezin dat vertelde net hun hondje te zijn verloren, waar ze zo aan gehecht waren. Of bij dat echtpaar waar ik in de loop van de weken een ziekenhuisbed zag komen, en veel bezoek zag komen en gaan, waarna uiteindelijk de luxaflex naar beneden ging, en het naambordje verdween. En ja, ook bij die familie waar de hekken dichtgaan nog voor het donker is. Hekken, die alleen maar hoger zijn geworden na een brand. Maar ook bij die oude man, die me boven in de flat binnen uitnodigde, terwijl hij geld ging zoeken. Wat voelde dat kwetsbaar, want als hij iedereen zo binnenlaat…

Achter voordeuren gaan hele werelden schuil, die we graag afschermen voor anderen. Te kwetsbaar, te privé. En dan gaat het niet om spullen. Dan gaat het om je eigen kwetsbaarheid en die van je dierbaren, als ze er nog zijn. Het leven is kwetsbaar. En dan gaat het er niet om dat je iedereen maar moet binnenlaten. Met Kerst gaat het erom dat die ene, wiens ouders geen herberg vonden waar ze welkom waren, ons welkom heet, in een stal. Over kwetsbaar gesproken. Kom maar uit je huis en kom maar kijken. Je hoeft niets te geven. God is gratis.

Bekijk ‘God is gratis’ van Herman van Veen op YouTube (videomontage: Sandra Gaakeer)

Gastcolumnist Otto Grevink is als dominee op verschillende wijzen betrokken bij protestantse kerken in de regio Hart van Brabant. Hij is pionier bij Zin op School in Waalwijk en dirigent van Koor en Combo Laudate Dominum. Reacties zijn welkom op ottogrevink@gmail.com.