Kleuterschool

Als kereltje van vijf hoefde ik in 1958 nog niet naar school. Een blauwe maandag heb ik op de kleuterschool gezeten. Om de een of andere reden had ik het er niet naar de zin; menig keer was ik lopend nog eerder thuis dan mijn moeder die nog even een boodschap moest doen bij de kruidenierswinkel. Mama kreeg genoeg van het weglopen en was het op een gegeven moment meer dan zat. Ik mocht thuis blijven.

Altijd dat uniform aan

Mijn vader was politieagent en ik kende hem vooral met dat uniform aan. Het leek alsof hij in dat pak woonde want in mijn beleving droeg hij dat dag en nacht. Maar opeens was hij een burgerman en dat kwam door zijn voetbalknie. Telkens schoot de knie uit zijn fatsoen en dat betekende dat hij geopereerd moest worden aan de meniscus. Een ingreep die doktoren heden ten dage even tussen de koffie en de lunch doen maar die lang geleden minstens tien dagen opname vergde. Mijn stoere pa zag op tegen die operatie, was bang voor messen in zijn lijf en bleek een ster in het uitstellen van de ingreep. Toch kon het niet anders dan dat hij onder het mes moest. Een afspraak in het ziekenhuis werd gemaakt en toen volgde een periode van wachten. Over twee weken zou hij onder het mes gaan en in de tussentijd kon hij niet werken. Een voorzichtig wandelingetje met de kleine Henkie behoorde tot het dagelijkse verzetje. We wandelden door de bossen, langs het water en stonden stil bij de voetbalvelden. Het doel van ons uitje was kijken naar de aanleg van de velden. Over een smal spoorlijntje reden karretjes met zand af en aan en kwam het voetbalveld langzaam tot leven. Het ultieme geluksmoment kwam voor mij als pa dat papieren boterhamzakje tevoorschijn haalde. Daarin zaten vier biscuitjes met aan één kant chocolade en suiker. Kijkend naar de bedrijvigheid van hard werkende mannen, knabbelde ik aan het koekje met de wetenschap dat ook het tweede koekje kwam. Nog altijd smikkel ik van dergelijke koekjes en bij iedere hap denk ik aan de wandelweken met mijn grote, stoere papa.

Gevaarlijke operatie

Hoe liep het af met de voetbalknie? Een ver familielid kwam regelmatig bij ons over de vloer en hij overtuigde pa van het niét opereren. Er zou een kruidendokter in Duitsland wonen die met zijn drankjes en pilletjes al menigeen behoed had voor een ‘gevaarlijke’ operatie. Pa zegde de operatie af, ging naar Duitsland en kreeg het volgende advies: laat je vrouw van de aardappelschillen een soepje koken en doop daar je knie drie keer per dag in.

Niet veel later stapte pa weer op de fiets, kon als agent weer meters maken en heeft nooit geen last meer gehad van zijn voetbalknie.