JavaScript is disabled in your web browser or browser is too old to support JavaScript. Today almost all web pages contain JavaScript, a scripting programming language that runs on visitor's web browser. It makes web pages functional for specific purposes and if disabled for some reason, the content or the functionality of the web page can be limited or unavailable.

De zomervakaantie; het is een kwestie van plannen

De leenhond

Ik heb nun hekel aón veul planne maóke. Ik kijk veul liever wetter alle daóg op m’n pad komt. Mar es gè nog mooi vakaanties wilt beleve dan moete wel planne. En veural op tijd boeke. M’n dochter kwaam vertelle dè ze op ’n mooi vakaantiepark in zuid Italië nun stacaravan han geboekt veur de zomer. Of wij gin zin han om ók dieje kaant op te kome. Dè kan zeg ik, mar dan huur ik hier liever nun camper en kom ik op ’t gemak dieje kaant op. Dan doen oons moeder en ik er wel enkele daóg langer over om ‘r te kome maar dè maókt oons niks uit. Dan begint menne vakaantie meteen al zo gauw es ik thuis vertrek.

De camper haj ik al rap gereserveerd mar toen nog ’n plekske op dè vakaantiepark. Ik haj op internet volop gezocht mar kon alling nog un plek hure inclusief nun hond als huisdier. De extra kosten vur d’n hond ware ruim € 100,00 mar okè. Ik bij oons de buurt in op zuuk naór n’n hond die geschikt ies om mee te neme op vakaantie. Hij mot nie al te groot zen en goed naór men luistere. Ik neem regelmaótig n’n hond mee es ik gaó wandele. De miste hond in de buurt kenne men daórom goed. Afijn, ók d’n hond waar geregeld en de plaóts op ’t park waar geboekt. Niks staót ‘r mir in de weg veur de zomervakaantie.

Tenminste dè docht ik. Tot vandeweek d’n buurman langs kwaam. Jan, ik heb gin goei nieuws. Ik zij mee d’n hond naór d’n dierenarts gewiest en die constateerde dettie erg ziek waar. We hebben ‘m aachter moete laóte en nou hemme ginnen hond meer. Dus gè het vandezomer ginnen hond veur op vakaantie mee te neme. Ik denk, daór goi m’n plan. Mar ik zij nie veur 1 gat te vange. Ik in m’n beste Engels in de mail geklomme naór dè vakaantiepark. Un heul verhaól opgehange dè munnen hond dood ies en of we dan allinnig meuge kome, zonder hond. Of ik dan nie m’n plek kwijt zij. Ik kreeg nun lange mail retour. Hoe erg dè ze ’t vonden en dè ze me veul strekte wenste mee ’t verlies van munnen hond. De extra kosten wiere uit de boeking geschrapt en we zen van harte welkom. Ók zonder hond. Dè brenge we d’r aaf zeg ik tegen oons vrouw. ’t Waar mar nun leenhond mar toch. D’n beest ies goed aaf dettie nie himmel mee naór Italië moet.

Jan Sprangers