Ik moet je iets bekennen: Ik vind het interessant om ’s avonds bij andere mensen binnen te kijken. Het hoort natuurlijk niet, maar er zijn best veel mensen die de gewoonte hebben om bij het begin van de avond de gordijnen open te laten, terwijl alle lampen in zowel de huiskamer en de keuken branden. Tja, wat doe je dan als onnozele voorbijganger; je maakt je stappen kleiner en gluurt naar binnen. Dat kan een bron van inspiratie zijn voor iemand die elke week een column voor de kranten moet schrijven. Dan kan onschuldig gluren zo af en toe een interessante bezigheid zijn.

Zomaar domweg binnenkijken zonder je fantasie aan te spreken. Je ziet dan de mensen bezig in hun eigen vertrouwelijke en huiselijke omgeving. Zo is ieder huis ingericht naar de smaak van de bewoners, al dan niet volgens de laatste woontrends. Vaak hebben de mensen op hetzelfde uur de televisie op dezelfde zender staan. Alleen had ik persoonlijk voor de muur, die als achtergrond voor de zithoek dient, niet voor die felle grasgroene kleur gekozen. En wat denk je van een gigantische zithoek in een kamer waar zelfs twee fauteuils nog teveel ruimte in zouden nemen.

Nieuwbouwwijken hebben, als je daar naar binnen gluurt, weer een heel andere soort fascinatie. Daar bevindt de televisie zich in elke huiskamer op dezelfde plek, volgens de indeling en de wet van de architect. Dat is dan ook de reden dat de zithoek en de schemerlamp vrijwel overal op de zelfde plek staan.

Het valt mij verder op dat vooral in de wat oudere huizen je daar nog wel eens grote boekenkasten ziet staan. Ik vraag mij dan wel eens af of ze al die boeken wel helemaal hebben uitgelezen. Heb ik niet ergens gelezen, dat er uit een onderzoek naar voren is gekomen, dat van alle boeken die gedrukt worden, bijna de helft niet verkocht wordt of ze worden niet helemaal uitgelezen.

Al binnen glurend bij het volgende huis zie ik dat de serie ’Goede tijden slechte tijden’ op de tv te zien is. Ach weet je, in televisieseries duurt alles altijd zoveel langer. Ik herinner mij nog dat één van de actrices in die serie zwanger was. Haar zwangerschap duurde een jaar en de bevalling een week. En toen zeiden ze nog dat de baby te vroeg geboren was.

Hé, ik zie dat er een bord is bijgeplaatst op de parkeerplaats. Op het bovenste bord van het parkeerverbod staat ’Denk aan onze kinderen’ en op het bord daaronder ’Uitgezonderd in de parkeervakken’. Al verder slenterend gluurde ik bij een huis naar binnen, waarvan de gordijnen goed scheef hingen en een schilderij aan de muur met schreeuwende felle kleuren en een overvolle uitpuilende boekenkast. Snel deed ik de sleutel in het slot, liep snel naar binnen en deed de scheef hangende gordijnen dicht.

Jules Faber