Het afgelopen weekend gingen in het Cultureel Centrum De Voorste Venne alle remmen los. Aanleiding was de meeslepende musical ‘Woef Side Story’ door het Theaterplatform Drunen. Met humor en emotie kreeg de tegenstelling tussen straat- en rashonden een happy end.
Door Hans van den Eeden
Vanaf het begin van de uitvoering was het duidelijk dat dit een bijzondere avond zou worden. De cast, bestaande uit 18 volwassenen en 13 kinderen, nam het enthousiaste publiek mee naar de wereld van viervoeters. Het verhaal werd theatraal aan elkaar gepraat en gezongen door bevlogen kinderstalmeesters van een vlooiencircus.
De presentatie werd omlijst door de vlooien To, Jo en Ko. Zij zorgden met korte scenes voor een hilarische en vrolijke presentatie voor het doek. De musical is een variant van The West Side Story uit 1957 van Steven Spielberg. Het etaleerde een klassiek, maar nog steeds actueel liefdesverhaal vol tegenstellingen. Bij deze liefdesgeschiedenis was er sprake van klassenverschil. Daarom was het bijzonder dat de doldwaze musical Woef Side Story van Don Duyns en Arjan Ederveen op honden werd ‘hertaald’. De liefde tussen de straathond Toto en rashond Marina zorgde voor een mix van strijd, liefde en vooral hartstocht. Om met Herman van Veen te spreken: “Als liefde zoveel jaar kan duren, dan moet het echte liefde zijn.”
Gevoed door het wisselende decor werd het publiek naar bijzondere en gevarieerde locaties meegenomen. Dat liep uiteen van steegjes, ongure afgelegen pleintjes, een viaduct en mooie huizen.
Honden laten zich geen 'pootje lichten'. (Foto Eric Meuffels)
Achterafsteegjes
De achterafsteegjes met veel afval en een zwerver gaf kleur aan het ‘vuilnisbakkenras’. Met een variant uit The West Side Story zorgen de verliefde honden Marina en Toto voor spanning en sensatie. Dit werd gevoed door bezoeken aan trimsalons en hondenshows. Herkenbaar aan de voorstelling was muziek uit The West Side Story. Deze Nederlands hertaalde liedjes zorgen met name bij ‘oudere jongeren’ voor herkenning. Tijdens de voorstelling werd bevestigd dat de combinatie van theater en muziek bij het Theaterplatform past. Op een ludieke wijze brachten kinderen met grappen en grollen de zaal in opwindende verwarring.
Op het toneel was er door de ‘klassenstrijd’ van honden en volwassenen veel te beleven. Speels was de driehoeksverhouding, waarbij dierenarts Dr. Prick de uitdager was. Het kostte acteur Berry van de Wiel geen moeite om, getooid met pruik, zich in deze rol in te leven. Hij werd hierbij door de bazin Godelinde van rashond Marina permanent uitgedaagd. Hooghartig moest zij niets van een relatie van Marina met de straathond Toto weten. Het was Nicolle Verhoef, die zich in deze rol volledig kon uitleven. Dat gold theatraal en muzikaal ook voor Lynx Koenders, die de rol van Toto speelde.
Vlooientheater voor het podium. (Foto: Eric Meuffels)
‘Vierhandige kinderen’
Het drama voor volwassenen werd door burgemeester Slap, gespeeld door Selma Tinnebroek, moeiteloos op scherp gezet. Zij werd hierbij door de politie op muzikale wijze ondersteund. Bijzonder aan de voorstelling was ook de kleding van de ‘vierhandige kinderen.’ Het was een speels gezicht hoe deze kinderen zich presenteerden. Zeer bijzonder waren ook de fraai gemaakte ‘hondenpoppen’. Wie over de voorstelling nadenkt, ziet maatschappelijke klassenverschillen. Deze werden via The West Side Story nu op honden geprojecteerd. Met deze invalshoek geeft dit stof tot nadenken. Maar het uiteindelijke resultaat, ‘op zijn hondjes’, werden door een ‘grote worp’ 3 nieuwe hondjes geboren. De voorstelling was voor de spelers en aanwezigen een groot feest. Omdat er veel familie, vrienden en kennissen in de zaal zaten werd dit versterkt. Door de vele knipogen en toespelingen en vondsten genoot het publiek met volle teugen. Deze productie liet een pootafdruk achter om over na te denken.
Voorstellingen van het Theater Platform uit Drunen blijven artistiek, theatraal en muzikaal verrassen. Dat gold al eerder na de voorstellingen ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, Meneer’. Veel waardering was er ook voor de musical ‘Nu of Ooit’ dat naar het verdwenen Land van Ooit verwees. Vast staat dat deze succesvolle optredens het Theater Platform uitdaagt om met nieuwe verrassingen te komen. Bijzonder aan het Platform is dat het generaties met elkaar verbindt.
Na afloop hadden veel bezoekers bloemen voor de familie en vrienden bij zich. Dit om hen met een kus en omhelzing voor de inspirerende voorstelling te bedanken. Na het optreden bleef het nog lang onrustig in en rond de Voorste Venne. Daar hadden de honden Marina en Toto geen last van. Veilig verwarmden ze zich al kroelend in hun mand dichtbij elkaar. En zo hoort het ook.